wtorek 1 kwietnia godz.19.15-20.45 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim i czwartek 3 kwietnia godz.17.30-19.00 Stadion Miejski; zbiórka na mecz klasy okręgowej z Liderem Rychnowy niedziela 6 kwietnia godz.15.30 Stadion Miejski
JUNIORZY C2
wtorek 1 kwietnia godz.18.00-19.00 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim
JUNIORZY D2
poniedziałek 31 marca godz.16.00-17.30 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim i środa 2 kwietnia godz.16.00-17.30 Stadion Miejski; zbiórka na wyjazd na mecz klasy okręgowej z Tęczą Brusy sobota 5 kwietnia godz.8.45 Stadion Miejski
JUNIORZY E2
wtorek 1 kwietnia godz.17.00-18.00 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim
JUNIORZY F1
wtorek 1 kwietnia godz.16.00-17.00 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim
JUNIORZY F2
poniedziałek 31 marca godz.17.30-18.30 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim i środa 2 kwietnia godz.17.30-18.30 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim
AKADEMIA PIŁKARSKA
grupa I (roczniki 2019 i 2020, juniorzy G2), trener PAWEŁ WŁADYCZAK; wtorek 1 kwietnia godz.16.00-17.00 Stadion Miejski i czwartek 3 kwietnia godz.16.00-17.00 Stadion Miejski
grupa II (roczniki 2017 i 2018, juniorzy F2), trener NORBERT MUCHA; poniedziałek 31 marca godz.17.30-18.30 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim i środa 2 kwietnia godz.17.30-18.30 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim
grupa III (rocznik 2016, juniorzy F1), trener BARTŁOMIEJ LICA; wtorek 1 kwietnia godz.16.00-17.00 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim
grupa IV (rocznik 2015, juniorzy E2), trener BARTŁOMIEJ LICA; wtorek 1 kwietnia godz.17.00-18.00 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim
grupa V (roczniki 2013 i 2014, juniorzy D2), trener KRZYSZTOF DUDZIC; poniedziałek 31 marca godz.16.00-17.30 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim i środa 2 kwietnia godz.16.00-17.30 Stadion Miejski; zbiórka na wyjazd na mecz klasy okręgowej z Tęczą Brusy sobota 5 kwietnia godz.8.45 Stadion Miejski
grupa VI (roczniki 2011 i 2012, juniorzy C2), trener BARTŁOMIEJ LICA; wtorek 1 kwietnia godz.18.00-19.00 boisko Orlik przy Stadionie Miejskim
AKTUALNOŚCI
W samo okienko (114) - Sztylet
22.07.2020r.
Jeżeli Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę w 1492 roku, to świat odkrył w 1994 roku Bułgarię w czasie piłkarskich finałów mistrzostw świata w Ameryce. Pstrokata banda - jak osobliwie nazywa ją wielokrotnie jeden z jej członków, zawojowała wówczas Dziki Zachód, plasując się na czwartym miejscu czempionatu, pod wodzą urodzonego lidera - Christo Stoiczkowa. W ćwierćfinale odarli reprezentację Niemiec ze złudzeń o medalu, po porywającym meczu i fenomenalnych, filmowych golach.
Pierwsze zdjęcie umieszczone we wnętrzu autobiografii Christo Stoiczkowa, która trafiła na rynek czytelniczy, idealnie ilustruje jej tysiące słów wypełniających ponad pięćset stron. Uroczy brzdąc jest uchwycony w czarno-białą klatkę zdjęciową niczym rzucający się szczupakiem do nadlatującej piłki rasowy napastnik. Ten uważny, zadziorny, wręcz sępi wzrok nieboraka sygnalizuje wyraźnie i niemal krzyczy: "moja!". Głodny futbolu i zdobywania goli od maleńkości. Choć pewnie, gdy fotograf wykonywał to zdjęcie na życzenie dumnych rodziców, nie wiedzieli jakie ziółko wyrośnie z ich pociechy. I iloma kolorami wypełni im i rzeszy innych osób te nadchodzące dni i lata.
Stoiczkow jest legendą z bułgarskim rodowodem, który okrasił swoją zawodniczą karierę wieloma tytułami, w tym zdobyciem Złotej Piłki w 1994 roku. Na kartach książki wydanej wspólnie z dziennikarzem Władimirem Pamukowem, popularny "Ico" otwiera przed nami drzwi do jego historii dość szeroko, od początków, gdy kilkukrotnie został "odstrzelony" przez trenerów, którzy nie widzieli w nim potencjału do gry...
Stoiczkow opowiada z rozmachem, z sobie znanym polotem, wrodzoną pewnością siebie, której nie brakowało mu na murawie. Czytelnik ma przed oczyma wartki strumień anegdot, trącający nieco łobuzerskim - tutaj akurat w pozytywnym odcieniu - charakterem autora. Opowiastki dopełniają obrazu, który wielu z nas pamięta, gdy Stoiczkow stawał się pierwszoplanową postacią nie tylko reprezentacji Bułgarii, ale przede wszystkim katalońskiej dumy FC Barcelona. Nieodżałowany Johan Cruyff ściągnął go na Camp Nou z zespołu CSKA Sofia i "El Bulgaro" zaczął brylować od samego debiutu w La Liga oraz rozgrywkach europejskich. Lista mistrzowskich tytułów z rzędu, które Stoiczkow zdobył z Barçą, jest wciąż imponująca. To za jego czasów Cruyff stworzył Dream Team, który zgarniał z piłkarskiego stołu wszelkie możliwe nagrody.
Z tego też okresu pochodzi najwięcej humorystycznych anegdot z Cryuffem, Romario, Bakero w rolach głównych. Z rozrzewnieniem możemy przypomnieć sobie mozolne odrodzenie w bloku wschodnim, którego Bułgaria była częścią, po upadku poprzedniego reżimu, kreujący się zorganizowany chaos, szemrane, mafijne powiązania ze światem futbolu, porwania grożące rodzinom zawodników, piętrzącym się konfliktom pomiędzy piłkarzami a działaczami. Jeśli nie wiadomo o co chodziło, to chodziło o... Sami wiecie o co.
Lektura jest bez wątpienia lekka i przyjemna jak powiew morskiej bryzy znad Morza Czarnego. Odkryjcie skąd się wziął pseudonim "Sztylet", czym na drodze kariery Stoiczkowa okazał się trzecioligowy wówczas klub FC Hebros Charmanli. I czym była sławna maska Christo.
Prawdziwego kolorytu dodaje część poświęcona mundialowi z 1994 roku, na który Bułgarzy trafili po sprawieniu "trzęsienia ziemi" na Parc des Princes w Paryżu. W listopadzie 1993 roku Bułgaria ograła "Trójkolorowych" 2:1, strzelając gola w ostatnich dziesięciu sekundach pojedynku. Emil Kostadinow, jeden ze pstrokatej bandy, w ogóle nie powinien zagrać w tym meczu! Dlaczego?
Warto sięgnąć po barwną opowieść Stoiczkowa, słynnego numeru osiem na koszulce.
Christo Stoiczkow, Władimir Pamukow - "Christo Stoiczkow. Autobiografia", Wydawnictwo SQN.
AKTUALNOŚCI 
